از Edge.org قبلا کتاب خوانده بودم. این آقای John Brockman سالی یک بار آدم‌های طراز اول رشته‌های مختلف را جمع می‌کند و یک سوال بهشان می‌دهد. سوال امسال این بود Deep, Beautiful, and Elegant Theories of How the World Works. جواب‌دهنده‌ها آدم‌هایی در اندازه‌ی داوکینز و استیون پینکر هستند. امسال موروزوف هم به فهرست اضافه شده بود. هرکس دو یا سه صفحه می‌نویسد. این خلاصه‌گی برای من، که خیلی از موضوعات رشته‌ی کاری‌ام نیست، نکته‌ی مثبتی است.

نزدیک سه چهارم کتاب را خوانده‌ام. لایه‌ی اول ِ برداشتم، حظ بردن از پیچیدگی هستی و تلاش آدمیزاد برای هضم‌اش است. در لایه‌های پایین‌تر چند اشاره به کتاب و فیلم نظرم را گرفت، که باید دنبال کنم. چند نفر هم درباره‌ی Embodied Cognition حرف زده‌بودند که ارتباط نزدیکی با پردازش تصویر و بینایی ماشین دارد. ترجمه‌ی عبارت لابد می‌شود چیزی شبیه «ادراک ِ ضمنی». تز Embodied Cognition می‌گوید مغز و بدن قابل تفکیک نیستند. به عبارت دیگر، مدل ِ «چشم و گوش سنجشگرها هستند، مغز پردازش می‌کند و بدن اعمال می‌کند» ساده و نادقیق است.

کمی گشتم. روی ارتباط این تز با موضوع بینایی ماشین کارهایی شده‌است.

عکس از Catch-22 که دیشب می‌دیدم.