نامه ی وارده: آقای مو از ماست هم چرتکه بلد نیست!
توسط کمانگیر در روز 23 آگوست 2010آگوست 23
این «نامه ی وارده» را داوود مرادیان در جواب این پست فرستاده است: «گورکن ها چرتکه بلد نیستند». اگر شما هم مطلبی نوشته اید اما وبلاگ ندارید یا به هر دلیل مطلب را نمی خواهید در وبلاگتان بگذارید، نوشته/عکس/ویدئوتان (یا هر چیز دیگری) را بفرستید به arash@kamangir.net. واضح است که استانداردهای وبلاگ نویسی را در این کار لحاظ خواهیم کرد.
بسمه تعالی
آقای مو از ماست هم چرتکه بلد نیست!
آرش آبادپور همانطور که از گذشته تا کنون در رفتار و نوشتارش دیده ایم در باور و رفتار و نمایشی که می دهد دچار تضاد شدیدی است. به عنوان مثال بالای وبلاگش می نویسد: “بترسیم از زمانی که کشتن آدمیزاد در جامعه عادی شود” اما با ذوق زدگی از صبحانه خوردنش با جورج بوش می نویسد! حال اینکه با این قاتل همکاری می کند یا نه مساله دیگری است!
طبیعی است وقتی چنین فردی دچار نفرت عمیق هم از یک نظام بشود سعی خواهد کرد با حساب و کتاب های ضد و نقیضش به نوعی دشمنی خود را با نظام مذکور به رخ بکشد و در این دشمنی تا جایی پیش می رود که به بوقی برای عملیات روانی دشمن تبدیل می شود. در این نوشته قصد دارم یکی از این موارد را بررسی کنم.
کمانگیر در نوشته ای تحقیر آمیز تیتر زده: گورکن ها چرتکه بلد نیستند! و با قیاس جنگ احتمالی ایران و آمریکا با چهار جنگ کره، ویتنام، عراق و افغانستان جمعیتی که از ایران کشته خواهند شد در نسبت با جمعیتی که از آمریکا خواهند مرد را چندین میلیون محاسبه کرده. یعنی همان خسن و خوسین دختران معاویه! اما کجای چرتکه ی کمانگیر مشکل دارد؟
۱- بررسی جنگ های آمریکا:
بررسی جنگ های ایالات متحده نشان می دهد این کشور تنها به کشورهایی حمله می کند که از نظر دفاعی در پایین ترین حد دفاع باشند. ویتنام (که شکست محض هم بود) و افغانستان هیچ کدام ارتش منظمی برای مقابله نداشتند.
کره: مساحت کره ۱۲۰٬۵۴۰ کیلومتر مربع است و عقبه استراتژیکی برای جنگ با آمریکا نداشت. در آن زمان شیوه جنگ ها دریا محور بود و با همه بر تری های آمریکا باز این کشور پیروز و موفق به فتح پیونگ یانگ نشد!
عراق: عراق کشوری بود که عمده ی تجهیزاتش را توسط کشورهای عربی از شوروی و غرب وارد می کرد. لذا عدم وجود دستکاری ها و وفناوری بومی. نداشتن عقبه استراتژیکی. محبوبیت داخلی و حاکمیت دیکتاتور مآب آدمکش سبب شد تا اساساً در جنگی هالیوودی شکست را بپذیرد. وضع امروز آمریکا در عراق نشان دهنده ی میزان توانمندی برای فتح یک کشور را توسط این امپراطور رو به زوال نشان می دهد.
و اما ایران:
در آغاز پر واضح است اگر امریکا جسارت حمله به کره را بیابد شاید بتوان ادعا کرد ممکن است به ایران نیز نگاهی از سر حمله داشته باشد. امروز این موضوع کاملا غیر ممکن است . اما در صورت وقوع چه روی خواهد داد:
۱- مساحت ایران: ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومتر مربع و به گفته ویکی پدیا هجدهمین کشور پهناور دنیاست. در حالی که کره نود و هشتمین کشور دنیاست. این مساحت وقتی در حاشیه خلیج فارس قرار می گیرد عملا عقبه ی استراتژیکی قدرتمندی برای ایران ایجاد می کند. لذا اگر آمریکا تمایل به حمله ی به ایران داشته باشد قاعدتا ترجیح میدهد این کشور را اشغال نکند و سطح درگیری را در حد نبرد حفظ نماید. زیرا برای اداره ی کشوری مثل ایران حداقل به یک میلیون و سیصد هزار سرباز نیازمند است. آیا جامعه آمریکا ظرفیت چنین سرباز گیری را دارد؟
از دیگر سو مقامات ایرانی صراحتاً عنوان می کنند درصورت درگیری دشمن باید منتظر یک جنگ تمام عیار باشد و اجازه نخواهند داد درگیری در سطح نبرد باقی بماند و این یعنی حد اقل نابودی تقریبی اسراییل در زیر حملات موشکی ایران با توجه به اینکه تا امروز کلیه مانورهای این رژیم برای انهدام شبیه سازی شده ی موشک های ایرانی با شکست مواجه شده است و از دیگر سو جنگ ۳۳ روزه اسراییل به عنوان قدرت آمریکا در سطح میکرو با حزب الله به عنوان نماد قدرت ایران در همان سطح به شکست محض اسراییل انجامید دو ناو کوروت ساعر به طور کامل منهدم شد تانک های سری الف مرکاوا ۱۳ درصد یگان عمل کننده از بین رفت. آیا آمریکا چنین ریسکی خواهد کرد؟
۲- نبرد نا متقارن:
آمریکا غولی دریا محور است و تجهیزاتش عموما بسیار بزرگ و در تیر رس و پرهزینه است. تجربه نبرد ایران با آمریکا در خلیج فارس که به سالهای واپسین جنگ بر می گردد به خوبی نشان داده است آمریکا به هیچ وجه توان درگیری با نیرویی وسیع اما ریز نقش را ندارد. اتفاقات تحقیر آمیزی که بر سر نفتکش بریجتون رخ داد و نیز تعداد نفتکش های زده شده توسط ایران که تقریبا دو برابر عراق بود، نشان می داد قدرتی ریز نقش در ایران در حال شکل گیری است که استراتژی دفاعی این کشور را به سوی حداقل هزینه برای حد اکثر تلفات سوق داده می دهد. از دیگر سو عملیات آخوندک که به تحقیر ارتش ایران انجامید تنها نقطه موفق کارنامه آمریکاست در حالی که در همین سلسله عملیاتها واقعه ای رخ داد که زنگ خطر جدیی را بیخ گوش نیروی دریایی آمریکا روشن کرد و آن درگیری هلی کوپترهای آپاچی با سه قایق تند روی ایرانی در حوالی جزیره ابوموساست که به رغم غافلگیری محض باز منجر به انهدام یکی از هلی کوپترهای دشمن شد. به گونه ای که در پایان درگیری از شش قایق سه قایق سالم و از ۵ هلی کوپتر یکی ساقط شده بود! قیاس این هزینه کرد به خوبی نشان می داد ایران بایستی چگونه با دشمن زیادی بزرگش درگیر شود. اکنون ایران مجهز به قدرتمند ترین نیرووی دریایی نا منقارن بومی است و آیا آمریکا حاضر به چنین هزینه کردی هست؟ چند قایق تند روی ایرانی از نظر حیثیت ملی می تواند با یک ناو هواپیما بر برابری نماید؟
۳- پایگاه های پراکنده آمریکا:
این پایگاه ها درست در تیر رس موشک های ایرانی است و امکان دفاع در مقابل چنین حمله ای نیز برایشان پیش بینی نشده.
به هرحال انقدر این مقایسه با مزه هست که بیشتر از این نیازی به نوشتن نباشد.کافیست آقای مو از ماست کمی این مقاله را مطالعه کند.
پس نوشت – پاسخ به این نوشته از مجمع دیوانگان: بدبینی ما و خوشباوری شما
اگر حمله امریکا به ایران منتفی بود دیگر چه نیازی از قبر کنی برای سربازهای آمریکایی ؟!
پای استدلال مقاله ش می لنگه. در این مورد خوب ئه حرف بزنیم، امّا بدون فحش و فضیحت، اون حرف های اوّل مقاله کاش نبود.
شاید در این باره یه چیزی نوشتم، تحلیل مقاله ش به یه مقاله احتیاج داره، تو این چند خط به سختی می شه در موردش خوب حرف زد.
این که آمریکا در تاریخش به هیچ کشوری که ارتش منظم داشته حمله نکرده لااقل دو مثال نقض دارد. ژاپن و آلمان. اما هر دو را به زحمت برنده شد. البته بعد از جنگ جهانی دوم دیگر آمریکا با هیچ کشوری که واقعاً یک ارتش منظم داشته باشد وارد جنگ نشده. یعنی به بیان دیگر آمریکا فقط در حالتی که امکان پیروزی تقریباً صد در صد باشد وارد جنگ می شود. آمریکا دراین مورد حداقل ریسک را قبول می کند. همیشه به کشورهای به قول معروف failed state حمله کرده است. نیکاراگوئه، افغانستان، سومالی، عراق، ویتنام، کره، یوگوسلاوی بعد از فروپاشی و … و هرگز به کره شمالی و کوبا حمله نکرده.
با این قیاس تاریخی احتمال حمله آمریکا به ایران با وضع موجود و میزان آمادگی ایران تقریباً محال و بیشتر یک بلوف است. اما خامنه ای هم بلوف آمریکا را خوانده.
ای بابا
چرا نمیخواهید ما تا انتهای نامه ارسالی ایشون رو بخونیم حداقل از نوشته شما در این مورد بسیار جالب تر بود
اینکه روضه خوانی راه بیندازیم که هر انسانی بمیرد فلانی در فلان فاجعه اش دخیل است پس از وطن فروشی حمایت نماییم تا جنگ نشود احمقانه ترین تحلیلی است که می شود کرد وگرنه فطرت انسانی اثبات می کند اگر قوی باشی نیازی به التماس نداری و اگر ضعیف باشی با التماس هم به تو حمله می شود و نیازی به مصوبه شواری امنیت هم ندارد (عراق) پس اگر کسی دوست ندارد جنگ بشود بایستی درگیری های داخلی را از خارجی جدا کنیم و لااقل دوزار از آمریکا یاد بگیریم که چند دهه است سیاست خارجی اش تغییری ندارد و وقتی منافع ملی اش اقتضا کند ضد جنگ ترین فرد هم حامی سربازان زیر تیرش می شود! این هل من مبارز نیست فریاد فاعتبرو است.
این نظر از طرف نویسنده ی مطلب و بصورت ایمیلی فرستاده شد.
هر چند که در نامه وارده تلاش شده تکنیکی صحبت شود اما من در این نامه منطق و استدلال خوبی نمیبینم. نویسنده تلاش ندارد که جنگ احتمالی ایران و آمریکا را تحلیل کند، نویسنده میخواهد بگوید که با آرش کمانگیر مخالف هست و خلاصه اینکه ایران خیلی قوی هست و میتواند جلوی آمریکا ایستادگی کند. تصور من بر این است که با نهایت احترام نویسنده نامه نسبت به این مسئله توهم دارد.
اینکه ما بخواهیم از سر لجبازی قدرت آمریکا را هیچ حساب کنیم و ضعف ایران را بپوشانیم منطقی به همراه نخواهد داشت.
۱٫ آمریکا (و متحدان) به ایران حمله میکنند؛ نه ایران به آمریکا. گیریم که بر اساس گفته نامه وارده زدیم و چهار تا کشتی آمریکا و ۱۰ تا هواپیمای آنها را نابود کردیم و صد تا سرباز را کشتیم. این را نمیشود انکار کرد که مهمترین مراکز در ایران از جمله سدها، پادگان ها، نیروگاه ها؛ جادها؛ صنایع و کارخانه ها؛ اسکله ها؛ بنادر و سکوهای نفتی در خطر نابودی هستند در کنار خسارتهای نیروهای نظامی و ارتش و در کنار کشته شدن غیر نظامیان.
۲٫ به دلیلی که در مورد یک گفتم آمریکا میتواند به جنگ ادامه دهد چرا که مملکتش سالم هست و میتواند با اقتصادش جبران خسارت کند. ایران که به صورت عادی اقتصاد ضعیفی دارد، بعد از دیدن خسارتهای فراوان از روزها یا هفته های اول چگونه میتواند مقاومت کند؟ مگر اینکه نگارنده نامه بگوید ایران از قویترین اقتصادهای جهان هست.
۳٫ در زمینه نظامی ایران نسبت به ۳۰ سال پیش پیشرفت زیادی داشته اما از خود نظامیان که سوال کنید میپذیرند که بالاترین تکنولوژی نظامی در اختیار آمریکاست و بیشترین کارخانه های اسلحه سازی را دارد. چطور نگارنده اینها را در نظر ندارد. شاید این گفته بچه گانه باشد ولی اگر ایران در یک ساعت ۱۰ موشک پرتاپ کند، صد موشک دریافت میکند!!! غیر از این است؟؟!!
۴٫ در تیر رس بودن اسرائیل وپایگاههای آمریکا در اطراف و قایل اطمینان بودن موشهای ایران در حد اگر نگوییم بلوف اما در حد شعار است. اما این پایگاه به صورت فیزیکی وجود دارند و سیستم موشکی آمریکا سالهاست که کار میکند. البته نگارند حق دارد!! آمریکا چه خوشمان بیاید چه نه عمل میکند و نیازی به نمایش ندارد. ایران است که عشق نمایش دارد و خودنمایی و تهیه خوراک برای داخل و شاید نگارنده از این خوراک استفاده کرده؟!
۵٫ آمریکا غول هوا محور هم هست. هیچ کشوری نیروی هوایی آمریکا را ندارد. و ایران از ضعیفترین هاست در این زمینه. به همین دلیل میخواست که سیستم دفاع موشکی از روسیه تهیه کند که البته گیرش نیامد، حداقل از این لحاظ خودکفا نیستیم. آمریکا نمیآید کشتی خود را بگذارد جلوی قایقهای ما. آمریکا مشهور است که اول از دور حمله میکند، از هوا و در ارتفاع بالا حمله میکند و بعد نزدیک میشود، این یکی دیگر کارشناسی نمیخواهد، شما که اهل جستجوی اینترنی هستی تحقیق کن نحوه جنگهای اخیر آمریکا بخصوص روزهای اول.
نه من کارشناس جنگ هستم نه آرش و نه نگارنده نامه. اما اگر شما دلیل دارید، دیگران هم دارند، حالا چطور میشود اینها را اثبات کرد؟ با این نوع نحلیل همراه با توهم نمیشود جلوی جنگ را گرفت یا خوب دفاع کرد یا پیروز شد. بهتر هست چشمانمان را باز کنیم، اول من بعد شما.
نوشته ی این بنده ی خدا که آمریکا را انقدر بزرگ کرده حساب این مساله را نمی کند که اگر این غول انقدرها هم که می گویند غول است چرا عمل نمی کند؟ چه کسی گفته آمریکا از پس جنگ ایران می تواند کمر راست کند؟ مگر اوضاع جهان اوضاع ۱۹۴۸ است؟ . البته نگارنده سه سال و اندی است در حوزه نظامی برنامه می سازد و از سر توهم چیزی نمی نویسد.
به همان دلیل اقتصاد ضعیف ایران چیزی برای از دست دادن ندارد اما رقیبش دارد.
آمریکا غول هوا محور نیست . حتی نیروی هوایی آمریکا متکی بر دریاست و در این زمینه با روس ها متفاوت است.
تکنولوژی اس ۳۰۰ اهمیت راداری دارد نه موشکی و ایران به قدر کافی سلاح های پدافندی دارد و سالهاست برایس مساله پدافند جدی است.
به نظرم از سر رسانه زدگی نمی توان تحلیل قوای نظامی کرد و بایستی با بررسی جنگ های طرفین صحبت کرد. نویسنده کامنت آخری پر واضح است شیفته تبلیغات فاکس نیوزی است و حتی نمی پرسد غول اگر انقدر غول است چرا دارد نیروهای رامبویش را تخلیه می کند؟
این نظر از طرف نویسنده ی مطلب و بصورت ایمیلی فرستاده شد.
آقا داوود گفته اند که: به همان دلیل اقتصاد ضعیف ایران چیزی برای از دست دادن ندارد اما رقیبش دارد. البته بجز نیمه جان بی مقدار ما مردم عادی که البته متعلق بشماست و عزت اسلامی هم از که سر کلاهداری شماست. زود تر گلستانهای شهدا را نهال کاری کنید و همه عزت اسلامی بر شما باد.