آواتار – یک سوال
توسط کمانگیر در روز 14 ژانویه 2010ژانویه 14
رفتیم آواتار* Avatar. تکنولوژی و سه بعدی، و کیفیت و چیزهای دیگر را خودت برو ببین. چیزی که من را مشغول کرده داستان فیلم است. اینجا خلاصه می کنم. آدم ها رفته اند سیاره ای دنبال ماده ی Uunobtanium (یافت می نشود). این سیاره موجودات زنده ای دارد که دارند صاف روی این مخزن گرانبها زندگی می کنند بدون اینکه اصلا کاری بهش داشته باشند. زمینی که آدمها پی اش هستند اما برای موجودات ارزش بی نهایت دارد. پس جنگ می شود و کشتار و باقی را خودت رو ببین.
از Shock and Awe بگیر تا Preemptive Attack، فیلم اشاره به وقایع روز کم ندارد. داستان مرکزی فیلم هم به نفت عراق و گاز افغانستان خوب می خورد (مثلا داستان “عزام الامریکی“ی آمریکایی که به القاعده پیوست).
حالا سوال این است: این داستان انتخاب شده است چون فروش می کند. این یعنی آدمها برای دیدن، یا تو بگو دوباره دیدن، این تصویر که ما آدمهای مدرن با اسلحه های تکنولوژیکمان به جماعت بدویی حمله می کنیم و آدم می کشیم و شکست می خوریم، پول می دهند. چرا می دهند؟ چرا می دهیم؟ این چیزی است که بعد از دیدن فیلم دارم بهش فکر می کنم.
* قاعدتا روش درست تر این است که بنویسیم “اوتار”، به فتح اول و کسر دوم.
من کاملا موافقم. اما مساله ای که هست اینه که تقریبا همه ی ملت بخاطر سه بعدی بودن و بع قول شما تکنولوژی فیلم می رن می بینن . وگرنه داستان فیلم ارزش چندانی نداشت .
و عملا شما ایران نیستین . اون جا پول می دن که به بدویا حمله کنن . اینجا به بدویا پول می دن که به ملت حمله کنن .
۱٫کارگردان فیلم تایتانیک بوده
۲٫کارگردانش بعد چندین سال یک فیلم ساخته
۳بعد از اون فیلم سه بعدی هست.
موضوع فیلم چه اهمیتی داره!
داستان قدیمی تر از جنگ عراق است.
‘Avatar’ = ‘Pocahontas’ In Space
http://www.huffingtonpost.com/2010/01/04/avatar-pocahontas-in-spac_n_410538.html
آرش جان یه سوال! ارزش داره پول بدیم غیرسه‌بعدیشو تو سینما ببینیم؟ یا همه چیزش به همون بعد سومشه؟!
اگر واقعا به خاطر دیدن همچین موضوعی میریم سینما، شاید به خاطر این باشه که کمی از عذاب وجدانمون کم بشه و به خودمون و دیگران بگیم که این موضوع برامون اهمیت داره
خشونتی که تو این فیلم نشان داده شده تا حد آن خشونتی نیست که از جریانات اخیر تو یو تیوب نشان داده شده…