دیشب، نصفه شب، از هوای +۲۸ درجه ی کوبا به زمستان ِ -۱۰ تورنتو برگشتیم. رفقای گل ِ هرگز ندیده ای را دیدیم، “توزیع عادلانه ی فقر”* را دیدیم، و پای سی ان ان نشستیم و اتفاقات ایران را دنبال کردیم. اینترنت ِ ساعتی ۱۰ دلار را هم دیدیم.

یادداشت زیاد برداشته ام. بچه ها هم قرار است بنویسند. همینجا لینک ها را می گذارم. حالا فقط سوال ِ اساسی این است که با احوالات اخیر ایران کسی چرا باید علاقه به حرف زدن درمورد “بهشت” فیدل داشته باشد.

* اصطلاح از پارسا