مدتی پیش همینجا حرف زدیم که باید مستندات مربوط به کشته شدگان جریانات اخیر ایران را حفظ کرد (ببینید:دعوت: هشتی که نه می شود – در مورد کشته شدگان اتفاقات اخیر). چند وقتی است که صفحه ای در فیسبوک برای این موضوع ساخته شده و خیلی خوب این مستندسازی را انجام می دهد. حالا مهم است موارد شکنجه را مستند سازی کنیم.

بیخوابی، استفاده از داروهای روانگردان، استفاده از شوک الکتریکی، اینها همگی روشهای بسیار شناخته شده ی شکنجه هستند و توسط حضرات دانشمندان ِ اینطرف ِ آبی در زمان جنگ سرد  طراحی شده اند. جالب است که یکی از انگیزه های اولیه ی مطالعه ی تاثیر بیخوابی و دارو روی ذهن زندانی نه برای طراحی روش شکنجه که برای رسیدن به روشی برای کاستن از روش شکنجه ی دشمن روی سربازان بوده است.

مهم است که روشها و ابزارهای مورد استفاده در شکنجه را مستند کنیم. ساخت چنین ابزارهایی نیاز به دانش فنی دارد و لازم است زندانی تحت نظر تیم متخصص شکنجه شود.

دقت کنیم که هدف شکنجه لزوما اعتراف گیری نیست. بوضوح در موارد اخیر کسی “اعتراف” نمی کند، بلکه زندانی “حرفهای مورد نظر” را تکرار می کند. در چنین مواردی یک هدف ِ اساسی شکنجه شکستن شخصیت زندانی است. باز هم جالب است بدانیم که شکنجه به کمک شوک الکتریکی حاصل تحقیقاتی است که هدف آن پاک کردن ذهن بود برای اینکه بتوان آن را دوباره بازنویسی کرد. در آن روزها البته قرار بود بیمار مثلا دیگر وسواس نداشته باشد. اینکه اصلاح طلبی به عنوان بیماری شناخته شود بعدا به مساله اضافه شد.

این ویدئو برای معرفی کتاب “دکترین شوک”  نوآمی کلین ساخته شده است. اینجا درمورد این کتاب حرف زدیم (ببینید: کتاب: دکترین شوک، چگونه از مصیبت پول درمی آورند). فصل های ابتدایی کتاب را خوب است کسی این روزها ترجمه کند.

(لینک مستقیم به ویدئو)