قرمه سبزی با شکر: گپی با آرشام پارسی در مورد همجنسگرایی
توسط کمانگیر در روز ۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۷اردیبهشت ۲۳
مدتی پیش در وبلاگستان بحثی پیش اومد در مورد نگاه ما، بعنوان آدمهای دگرجنس گرا، به همجنس گرایی. دوستانی اون بحث رو نپسندیدند و متاسفانه فرصتی فراهم نشد برای اینکه بیشتر حرف بزنیم. پس رفتیم سراغ آرشام پارسی، دبیر سازمان دگرباشان جنسی ایران.
این خلاصه ای ه از گفتگوی نیم ساعته آزاده، محمود از وبلاگ دستنوشته ها، و من با آرشام پارسی.
پستهای مرتبط:
- کمانگیر: نظر شما در مورد دگرباش بودن، به معنی جنسی، چیه؟ – یک بازی وبلاگی
- محمود (دست نوشته ها): دگرباشی
عذر می خواهم ولی نظر آرشام در مورد دگرباش مسلمان واقعا مضحک است. در مورد بقیه مطالب هم چه می توان افزود جز اینکه این آدمیان نیز چون بقیه حق انتخاب و زندگی دارند. نه از غیردگرباش ها پایین ترند نه بالاتر تنها متفاوتند. همین
اولین بار اسم آقای پارسی رو در یک مستند آمریکایی در مورد هم جنس گرایان ایرانی شنیدم. به نظرم تلاشهای ایشون جای تقدیر داره و البته خوش شانس هستند که به جای زندان اوین سر از کانادا در آورده‌اند. کاش یادی هم از کسانی که الان به همین جرم در ایران زندانی هستند می کردید.
با نظر اولاد مخالف نیستم. ولی آرشام پارسی هم گفت که “نصف این ماجرا سیاسی هست” و در ادامه هم گفت که “من مسلمان زاده هستم” (یعنی غیر مستقیم گفت که مسلمان نیستم.) و گفت گروههای زیادی هستند که برای ارائه یک ورژن بی خطر از اسلام تلاش می کنند.
اساساً مسلمان دگرباش یه چیزی میشه شبیه به “مثلث مربع” یا “مربع دایره”
آرش جان گفتگویی صمیمانه و صادقانه بود. واقعاً ممنون. ادامه بده.
مورد قبول بودن همجنس بازان توسط سایرین امر آسانی نیست. من در بین جوانان غربی زندگی می کنم. نسل جوان ۱۸تا۲۲ ساله. واکنش آنها در غیاب فرد همجنس باز دقیقا مشابه جوانان ایرانی است. به رفتار آنها می خندند و اگر به آنها بگویی همجنس باز آنرا توهین یا تلاش برای تحقیر تلقی می کنند. اما در حضور فرد همجنس باز رفتارهای خود را بروز نمی دهند و کلا اعتقاد دارند که باید این افراد را به حال خود رها کرد. رفتار آنها می تواند منعکس کننده طرز تفکر خانواده هایشان هم باشد. بعید می دانم که پدر و مادری که خود همجنس باز نیستند از اینکه پسرشان دوست پسرش را به خانه بیاورد خوشحال شوند. خلاصه کلام منظورم این است که پذیرفته شدن افراد همجنس باز در غرب هم به نحوی که شما به آن اشاره کردید انجام نشده است. اگر منظور شما قانونی کردن همجنس بازی در مقابل غیر قانونی بودن آن است، فرمایش صحیح است اما پذیرش اجتماعی پدیده همجنس بازی را تردید دارم (این فقط یه نظر سطحی بر اساس مشاهدات شخصی من از دانشجویانی است که با آنها حشر و نشر دارم و نیز تماشای فیلم و سریال های تلویزیونی به ویژه کمدی سیت کام ها.) این درست است که گرایش جنسی امری کاملا فردی است اما این فردی بودن انتخاب باعث عدم واکنش جامعه نمی شود. از خانواده های معمولی که بچه های کوچک دارند سئوال کنید:” ترجیح می دهید که بچه شما در بزرگسالی همجنس گرا باشد یا دگرجنس گرا؟” فکر می کنید جواب چه خواهد بود؟ چند درصد خواهند گفت :”همجنس گرا”؟ امیدوارم تلاشهای اشخاصی نظیر آرشام در جهت تغییر قضاوت اجتماعی نسبت به این افراد موثر باشد یا حداقل باعث جلوگیری از ابراز خشونت علیه آنها شود. امری که بسیار سخت می نماید. اگر در جامعه باز غربی کماکان همجنس بازی با تردید و با تحقیر مورد نگرش واقع می شود، در جامعه بسته، مذهبی و متعصبی مثل ایران همجنس بازی به مثابه فاجعه برای خانواده ها تلقی می شود. امری که باعث سرشکستگی مطلق بستگان فرد همجنس باز است.
حرف زدن از هر چیزی و هر موضوعی خوبه و روی هم رفته کمکی به دوباره فکر کردن و دوباره دیدنه ولی گنده گویی! یک چیز دیگه است.
موضوعی به این پیچیدگی رو اینطور دستمالی کردن بیشتر باعث مسخرگی میشه تا اینکه کمکی بکنه.
مقایسه این بخش از جامعه با قورمه سبزی و شکر؟! تازه خیلی هم از این مثال خوشتون اومده؟
پس بگید حالا اگر یکی خواست قورمه سبزی رو با گوه (با عرض معذرت) چون دوست داره چس میشه؟
معادلش یک نفر دلش میواد با سگش ازدواج کنه (از پدرهایی که تازگی شرع به ازدواج با دختر خودشون کردن بگذریم!) بنظر شما این چطور قرمه سبزی میشه؟
قضیه ساده ای نیست و شما خیلی پیش پا افتاده فرضش کردید.
همین کار امثال پارساها رو دشوار تر میکنه.
کیفیت صداش خیلی بد بود…. خش خش زیــــــــــــاد!!!
کمانگیر: شرمنده ام. تقصیر از من ه. ببخشید.
راست میگن که عجله کار شیطونه!
تند تند نوشتم کلی غلط توش دارم.
در جمله مربوط به قرمه سبزی یک “بخوره” جا افتاده و اون کلمه یکی مونده به آخر هم (چس) نیست، “چی” هست.! با عرض معذرت مجدد.
یعنی میخواستم بگم این موضوع خیلی پیچیده تر از مثال قرمه سبزی و شکره. برای بخشی از جامعه این موضوع مثل درست کردن قرمه سبزی با گوشت تن برادرشونه! نه خوردنش با شکر.
دگرباش؟؟؟ قورمه سبزی با شکر؟؟؟ فراهنجار کلمه خشنیه!!! زیبایی کلمه دگرباش را دوست دارم؟؟؟ مورد تعنه قرار نگرفتن همجنس گرایان در خارج؟؟؟
در آمریکا هستم یعنی روشنفکر هستم؟؟؟ همجنس گرای مسلمان؟؟؟
به نظر من قبول همجنس گرایان در جامعه به هیچ وجه نشان دهنده قبول سلایق مختلف نیست. تنها دست آورد قبول همجنس گرایان در جامعه زوال خانواده و جامعه است. فقط اگر فرض کنیم تنها ۲۰ درصد از جامعه همجنس گرا هستند و باید از حقوق مساوی با دیگران مانند ازدواج برخوردار باشند یعنی …
من در اروپا زندگی می کنم و کاملا با برخورد جوانان و سایر افراد جامعه با همجنس گرایان آشنا هستم. هیچ احترامی برای آنها وجود ندارد هر چند توهین آشکار و خشونت هم دیده نمی شود.
در ضمن آقای آرشام وقتی آن خانم می گوید من در آمریکا هستم، ممکنه منظورش این باشه که با مسئله همجنس گرایی تقریبا آشنا است.
مسلمان بودن تعریف دقیقی دارد. من با اطمینان می گویم که مسلمان نیستم هر چند همجنس باز نیستم. اما در ایران بزرگ شدم و با قران و احکام آشنا هستم. کدام مسلمان نمی داند که مجازات لواط چیست. برای یادآوری در زیر توضیحاتی آورده شده>
لواط از گناهان بزرگ است. شخصى که مرتکب این عمل شنیع مىشود از نظر خدا و رسول او و ملائکه مورد لعنت واقع مىشود و اگر در حال بلوغ و یا اختیار اراده و عقل مرتکب این عمل شده باشد و بدون توبه واقعى مرده باشد عذاب او شدید خواهد بود. پیامبر اکرم(ص) مىفرماید: «وقتى که لواط کننده در قبر نهاده شد بیشتر از سه روز باقى نمىماند و خداوند او را میان قوم هلاک شده لوط پرتاب مىکند و روز قیامت هم با آن قوم ستمکار محشور مىشود»، (میزانالحکمه ج۱۱ ص ۵۳۶۹). حال اگر هر دو یا یکى بالغ بوده و عمل هر دو در نزد حاکم شرع یا با اقرار و یا شهادت شهود ثابت شود باید حد شرعى بر او جارى شود و حد آن به یکى از چند صورت است: الف) کشتن با شمشیر و امثال آن ب ) سوزاندن ج ) دست و پاى او را بسته و از کوه پرتاب کنند د ) سنگسار کردن ه ) خراب کردن دیوار بر روى او. البته هر کدام را حاکم صلاح بداند اجرا مىکند و این در صورتى است که دخول محقق شده باشد. اما اگر دخول نکرده باشد حد آن صد ضربه شلاق است. حال اگر قبل از شهادتِ شهود توبه نماید حد ساقط مىشود؛ ولى اگر لواط کننده و مفعول یا یکى از آنها بالغ نبودهاند حد بر نابالغ جارى نمىشود؛ بلکه اگر نزد حاکم ثابت شود تأدیب مىشوند و چون بالغ نبودهاند گناهى در نامه عمل آنها نوشته نمىشود، (تحریرالوسیله، ج ۴ ص ۱۹۸ و ۱۹۹).
آفرین بر همه ی کسانی که در راه آزادی همجنسگرایان تلاش می کنند . بویژه آرشام پارسی
kheili dost daram ba arshame parsi gape kocholoie bezanam