۲۳june۰۷-۰۷۰s.jpg

قبل از این تنها باغ وحشی که رفته بودم مال پارک ارم بود. نکته تراژیک اون دیدار محوطه مخروبه ای بود که مادرم نزدیک قفس شیرها پیدا کرد. پر بود از الاغ هایی که بی خبر علفشان رو می خوردند. نکته مهم تر اما تماس پیدا کردن با هوش حیوانی بود. چشم های یک حیوون با چشم های عروسک فرق دارند. جایی هستند نزدیک چشم های ما آدم ها. به سمت میمون ها که می ری دیگه چشم ها خیلی جالب می شن. یه جورایی با اجازه جناب سهراب سپهری “هوش محزون حیوانی”.نکته باغ وحش لندن، گذشته از بزرگ بودنش و منظم بودنش، این بود که تماس نزدیک با ساکنینش داشتی. محوطه هایی درست کرده بودند برای حیوون های مختلف و بعضی ها رو تو داخل محوطه می رفتی، مثل پرنده ها و یک نوع میمون. عکس هاش رو اینجا گذاشتم.