مه 4
گذشت زمان گاهی اوقات عجیب چیزها رو تغییر می ده. این رو امروز از طریق یک دوست گرفنم. تاریخش باید حوالی ۱۳۷۵ باشه.
این هم متنش:
یا حق
شب تنهایی خوب
گیسو بریده
با قلاده ای زرین بر انگشت و
زهدانی شکفته
و من
سدی سیاه بر صراط مستقیم قلب و
بکارتی دریده.
—-
بخاری را زیاد کن
تن به دیوارها فروخته ای
بگذار بادها استخوانم را از درد منفجر کنند
تو در آب جادو غرقه باش.
یک نظر برای “ جوانی! ”
نظر بگذارید
سلام، من آرش کمانگیر (ایمیل) هستم. حدود ده سال است که در تورنتو، کانادا، زندگی می کنم (بیشتر)...This is the personal blog of Arash Abadpour, known as Arash Kamangir in the blogosphere. I am an Iranian-Canadian computer scientist based in Toronto, Canada. You may read my English blog posts in English Kamangir. Additional information in Media Appearances.
Contact: arash@abadpour.com - +1 647 567 3487
[…] صادقانه. زمانی اما شعر بخش بسیار مهم زندگیم بود (ببینید: جوانی!). گهگاه ِ بسیار نادری اون حس بر می گرده. این نوشته رو […]