سردمداران جمهوری اسلامی از یک لحاظ شباهت غریبی به وبلاگ نویسهای تازه کار دارن. از خودم مثال می زنم. زمانی که تعداد خواننده های اینجا به ۱۰۰ تا در روز رسید خدا رو بنده نبودم. داستان اما اینه که این عددها معنی چندانی ندارن. گاهی پستی خواننده جذب می کنه چون توی تیترش “سکس” داره یا “انجلینا جولی”. هر کسی بی اختیار یه تقه می زنه روی این لینک ها.

حالا داستان، این عکسهای هوایی نماز جمعه است. زوم که می کنی، صحن پره از سرباز و کارمند اداره. نمی گم که جمهوری اسلامی طرفدار کم داره، اما این “حضور پر اشتیاق” ربطی به مشروعیت نظام نداره. راه تست اون داستان یک همه پرسیه.

موزه وسایل جنگی چندتایی رفته ام، از جمله در کلگری و همینطور در شیراز، اما موزه برج لندن نکته جالبی داشت که دیگران نداشتند. این موزه سعی کرده بود وسایلی رو که کمتر شناخته شده اند یا حتی آزمایشی ساخته شده اند رو مشخص کنه. اینها رو من پیدا کردم. چندتاییش البته اینجا ذکر شدند بخاطر جالب بودن وجه فنی شون.

این سپر-تفنگ گویا در اسپانیا اختراع شده. نکته اینه که یک تفنگ در پشت سپر هست و بالطبع محافظت می کنه دست شلیک کننده رو.

توپ با بیش از یک گلوله.

ایده فشنگ گویا خیلی قبل بطور محدود استفاده شده. این توپ به جای انتهای مسدود که پر از باروت شه یک نوع فشنگ ابتدایی داشته. این فشنگ مرمی (گلوله) نداره اما نکته اینه که فشنگهای زیادی رو پر از باروت آماده نگه می داشتند و بعد فقط بسرعت گلوله رو در لوله می گذاشتند و بعد فشنگ رو و سریع شلیک می کردند. توضیحات زیر وسیله می گفت که مشکل این وسلیه این بوده که خوب آب بندی نمی شده و بنابراین مقداری از گاز انفجار هدر می رفته. Read the rest of this entry »

این عکس رو از نرده های یک خونه گرفتم. جستجوی عبارت Anti-Climb Paint توی گوگل یک شرکت انگلیسی رو میاره. صفحه محصول توضیح می ده که این در واقع رنگ نیست. یک پوششه که خشک نمی شه و به همین دلیل خیلی لیزه. طرف رو هم حسابی کثیف می کنه.

توضیح: گویا کمانگیر در لیست سیاه آقا فیله اضافه شده و کم کم داره به ملکوت می پیونده.

نکته جالب: این وبلاگ یکی دو ماهی بیشترعمر نداره اما من سه سالی می شه که در وبلاگ انگلیسیم می نویسم. اینکه حالا جناب فیل کمانگیر رو شامل لطفش کرده یک پیام اساسی داره. یا آقایون فیلبان انگلیسی حال ندارن بخونن یا اینکه هدف خفه کردن صداهای داخله و اینکه چه صداهایی بیرون می ره چندان اهمیتی نداره. به عبارت دیگه مهم اینه که نتونیم با هم حرف بزنیم. مثل زندانی ها که می اندازنشون تو انفرادی که نتونن چند تایی فکر کنن اصلا چرا اون تو هستن.

نکته شرم آور: من به هیچ وجه آدم فنیی نیستم اما بسیاری از وبلاگنویسان ایرانی خودشون آچار بدستند. جدا شرم آور نیست که نمی تونیم همگی با هم دخل آقا فیله رو در بیاریم؟

سوال: واقعا چقدر اهمیت داره که یک وبلاگ فیلی شده باشه یا نه؟ به عبارت دیگه برای کاربر داخل ایران استفاده از ضد فیل چقدر سخته؟ این یعنی آیا اصلا ارزشی داره بریم سراغ ایده هایی برای خلاص شده از شر آقا فیله؟

ایده (ساده): یک شرکت سهامی فیل کشی بزنیم. هر کی سواد داره سوادش رو بیاره هرکی می تونه کمک مالی کنه. یک دومین بزنیم و با یک مکانیزم دموکراتیک به افراد جدید زیردومین بدیم. بعد با RSS و شنگولیاتی از این قبیل محتوای وبلاگها را بصورت اتوماتیک کپی کنیم اونجا. وقتی دومینمون فیلتر شد یکی دیگه بگیریم و همینطور بره جلو. اینکار چقدر عملیه؟

هشدار: این پست کاملا شخصی است. مرحمت می فرمایید بخوانید. در عین حال شرمندم از خود تحویل گیری مفرط بیمارگونه.

دوست دارم فکر کنم اتفاق خاصی افتاده. هروقت از این خط خطی ها می کنم، و می توانم که بکنم، یعنی اوضاع خوب است و آفتاب می درخشد. چشم شیطان کور یک مدتی می خوام مرخصی بگیرم از ابلاغ پیام های انسان دوستانه به جهانیان، اگر بتوانم و احمدی نژاد عزیز رخصت بدهد، و بچسبم به نیمه دیگر داستان که تز است و “ریسرچ” و چاپ کردن خزعبلات در نشریات فخیم IEEE که کسی نمی خواند مگر برای چاپ یک خزعبل دیگر.

یک سالی هم هست که دست دست می کنم برای عملی کردن یک ایده “نبوغ آمیز”. این قارقارک پایینی که بیاید شروع می کنم کدنویسی را. خدا را چه دیدی شاید یکی پول داد برای یک اختراع که جهان را نجات خواهد داد از ریموت تلویزیون.

توضیح: این به این معنی نیست که همین فردا یک پست جدید همین جا نخواهم نوشت. یک جورایی چیزی است مثل “می روم برای مدتی” جناب مزیدی عزیز.

یک پیشنهاد برای بالاترینی های برنامه نویس وب. حتما دیده اید نمایشگر Digg رو برای وبلاگ های انگلیسی (مثال). پیشنهاد می کنم همچین چیزی برای بالاترین نوشته بشه. اما مهم فقط نشان دادن رای های یک لینک نیست.

یک کاربرد اساسی که بالاترین پیدا کرده بحث کاربرها بر سر یک موضوعه. مثلا ببینید پست من رو در مورد تعویض بالایارها که هیچ کامنتی نداره اما ۴۵ نظر در بالاترین پاش نوشته شده. سوال اینه که آیا می شه یک پلاگینی نوشت که پایین پستهامون بگذاریم و حداقل لینک بده به کامنتهای اون در بالاترین؟ اگر بشه چند تایی از کامنتها رو هم نوشت که خوب فبها. این کار قاعدتا بار سرور بالاترین رو بالا می بره اما خب تبلیغ هم هست براش. در ضمن فکر کردید که بالاترین می تونه تبلیغاتش رو از طریق همین پلاگین در وبلاگهای ما هم بگذاره و کمی از هزینه هاش رو در بیاره؟

پیشنهادی هست؟

وبلاگستان ایرانی علی رغم تمام پیشرفتهاش از یک نقیصه رنج می بره و اون هم نداشتن تماس با بیرون از مرزهای ایرانه. در زمانه ای که صدای رسمی حکومت لزوما صدای وبلاگ نویس ایرانی نیست این نیاز خیلی بیشتر دیده می شه. برای حل این مشکل یک راه اندیشیده شده و به دو روش عملی شده. وبلاگ نویسی انگلیسی توسط ایرانی ها و همین طور وبلاگهای جمعی ایرانیان به انگلیسی سعی کردند این تماس رو برقرار کنند. مشکل این روش اینه که وبلاگ نویسان خارج از ایران لزوما نماینده خوبی برای داخلی ها نیستند. گذشته از این چند ده انگلیسی نویس نمی تونند نماینده خوبی برای چند هزار فارسی نویس باشند.

اینجا است که جوان پارسی (Parsi Youth) تعریف می شه. به کمک دوستان mideastyouth سایتی رو راه اندازی کردیم به نام جوان پارسی. شعار این سایت هست “آنچه جوانان ایرانی می گویند، به انگلیسی”. چه می خواهیم بکنیم در جوان پارسی؟ می خواهیم یک آرشیو انگلیسی درست کنیم از وبلاگستان پارسی. به این ترتیب خواننده انگلیسی زبان می تونه خلاصه ای از دست چینی از نوشته های وبلاگستان رو ببینه. برنامه های بعدی نزدیک شدن به موسساتی مثل Newstexه که از این راه درآمد کسب کرده و با وبلاگرها تقسیم می کنند.

شما چه می توانید بکنید؟ اگر وبلاگ نویس فارسی یا انگلیسی هستید و نوشتن انگلیسی تان متوسط به بالاست بسم الله. این پروژه تازه اول راهه و به همفکری و کمک نیاز داره. کامنت بگذارید یا ای میل بزنید لطفا.

پس نوشت: این هم لوگوی جوان پارسیه برای گذاشتن در وبلاگها. نپرسید چرا خودت نگذاشتیش. منتظرم قالب جدید کمانگیر درست شه بتونم این ستونهای کناری رو راحت دستکاری کنم.